Wij, Sabine, Johan, Alain, Hugh Lupton en ikzelf Joe Baele trokken één week met onze kleine Engelse woonwagen, getrokken door ons paard Lotus, langs kleine wegen van Menen tot Herzele.
* De geest van een oude frontsoldaat, een jonge man van amper 22 jaar vertelde ons het gruwelijke verhaal van de oorlog, en zijn rusteloze rust, ver van huis. We namen hem bij ons op en hij reisde mee.
We kwamen langs 'Barakken' naar 'Triez-Caillon' waar een oude smokkelaar ons meenam naar een verdwenen 'Cabaret des ¨Prés' waar hij vroeger, in 1780, op zijn nachtelijke tochten een dreupel ging drinken op het sukses van zijn nachtelijke smokkeltocht. ..."En dààr stond de schandpaal !!!" zei hij nog, en stapte mee op onze wagen.
We kwamen langs "Dronkaert" en 'Paradijs'. Daar stond plots Marcel voor ons. "Wat is dat ? Is dit voor kinderen ? Waar gaan jullie naartoe ?"... ondertussen pulkte hij de draadjes van een onlangse operatie uit de rode amper genezen wonde...
Hij reed niet mee. Zo kwamen we aan in Moeskroen, in La prairie. Ons Paard Lotus had er zijn eerste 12km goed opzitten.
* De volgende dag reden we langs 'La Barberie' waar we achter een boerderij het vermoedelijke graf ontdekten van een Romeinse Generaal. Hij sprak ons aan vanonder de grafheuvel waarop ook nog een kasteel had gestaan. "Neem me mee aub, want die Duitse soldaten schieten op me, en nu zit ik ook nog vol kogelgaten ". Hij mocht mee. Vooral omdat in de verte de oude geesten van "Les Hurleux" kwamen opzetten, schoelie die al roepend (en hurlant) de boerderij wilden overvallen. Daar schoof Croix Rouge voorbij, Ijzeren Bareel, Hellehoek (snel wegwezen), Mouton Noir en "Les Fussilliés". "Kijk" riep onze frontsoldaat-jongen "Zie je, dertig jaar nadat ik sneuvelde gebeurden weer dezelfde dingen. Waarom moest ik dood ???"
'Fraternité' en 'les Marais' reden we door en konden eindelijk, na 30 km rusten in Russignies. Lotus was bekaf, wij ook.
* Op naar Ronse en de Kafhoek. Een geest riep ons toe vanuit de Triburiemolen : "Ik ben vermoord !! Help me !!" We konden er niet bij. Hij riep ons na om de moordenaar te zoeken zodat ie rust zou hebben... De Fiertel moet hier langskomen ! en hem in de beschermende ring rond Ronse opnemen dachten we. Een beschermende ring om gekte en waanzin weg te houden... zo gebeurde dat al eeuwen met st.Hermes als grote drijver. Een rilling liep over onze rug toen we hoorden hoe zgn 'krank-zinnigen' via ijskoude baden en vastgeketend gedurende nachten in vochtige kelders naar een hoger geplaatste, en hen aanstarende stHermes opkijkend, van hun "ziekte" genazen.. Teveel geesten om in onze woonwagen op te nemen. Eentje mocht. Een oude man.
* Van de Kafhoek ging het richting Vlaamse heuvels !! Via Valkenberstraat, 12 Bundersstraat, Molenberg, reden we de laan op naar het kasteel van Lillare, en het 17e Eeuwse kasteel van de 7 nonnen. We kampeerden er als echte nomaden. 2 Nonnekes kwamen kijken naar dit vreemd volk. Een van hen vertelde over haar leven als non, maar we vermoedden dat er veel verzwegen werd. Vroeger waren er meer nonnen, nu nog 7. Wat was er met de andere gebeurd ?? Stilte.
¿how can i use my body which flows into the space? by walking i mostly use my legs. can't walk on hands. the engine is used from hara and ends with the sole of the foot. i concentrate on that part. it can hurts. my mind is tricking me, i can do six times more, i'm not so exhausted. i just have to observe the pain, or start to search something interesting to concentrate on.
.hands can do a lot of things.
.dancing..
.juggling...
apparently everybody walking around
that will start tomorrow with a kayak from Antwerp to Brussels
workshop by Jacqueline Schoemaker & Jozua Zaagman, which is now going on in Brussel
Tonight, the Walking Library shared some extracts from the Library for our visiting parliament minister and Sideways supporter, Bruno.
Pathways move in at least two directions - inwards, engaging with the self; and outwards, towards the other.
---
The first journey, towards the other, opening to the other, from Brandon LaBelle's Handbook for the Itinerant, written for Sideways (extract chosen by Walking Librarian Lynn Goh).
The phrase comes to mind: "To walk in another's shoes." Walking in this sense is a practice that educates us on the challenges of being in the world; it lessons us on the the confrontations as well as the openings found in mobility - to take a step is already to break into the world, and to search for direction. It is to bump against those who are already present, all that is situated in the spaces that surround. The pedagogy of walking is then both a physical experience, a sensation of being on the ground, as well as an unfolding of conscience: to walk is to learn of the other, found on the road; the step may teach us to also empathize with those that fall behind, or that lie down in the streets. It is to empathize, through a knowledge of the rhythmed self, with those who are driven by another beat. Or that are beaten down by a particular force.
The second, to the inward journey: from Thomas A. Clark's truly wonderful The Hundred Thousand Places, a single poem that travels across Scotland from dawn to dusk (suggested by Nigel Leask for the Walking Library).
once again
for the first time
morning
...
The Walking Library expanded its services today by carrying and hand delivering books personally selected by Sideways walkers. Amongst those selected were 'The Time of Our Lives' by David Hoy, for Robin; 'A line made by Walking', by Tim Ingold, for Davide; 'The Narrow Road to the Deep North and other Travel Sketches' by Basho, for Danny; 'A Line Made by Walking', by Dieter Roelstraete, for Reg; 'A Sardine St Box of Tricks' by CrabMan and Signpost, for Amelie.
by the way anyone there? i'm looking for a air raid siren or something similar..we will stay in Brussels for the weekend ...
Leave a message in our guestbook | Laat een bericht achter in ons gastenboek